در خيالات خودم ، در زير باراني که نيست
مي رسم با تو به خانه ، از خياباني که نيست
مي نشيني روبرويم ، خستگي در مي کني
چاي مي ريزم برايت ، توي فنجا ني که نيست
باز مي خندي و مي پرسي ، حالت بهتر است ؟
باز مي خندم که خيلي! گرچه مي داني که نيست
شعر مي خوانم برايت ، واژه ها گل مي کنند
ياس و مريم مي گذارم ، توي گلداني که نيست
چشم مي دوزم به چشمت ، مي شود آيا کمي
دست هايم را بگيري ، بين دستاني که نيست
وقت رفتن مي شود ، با بغض مي گويم نرو
پشت پايت اشک مي ريزم ، در ايواني که نيست
مي روي و خانه لبريزاز نبودت مي شود
باز تنها مي شوم ، با ياد مهماني که نيست
بيتا اميري
شباهت دل با آب
در حيرتم از خلقت آب
اگر با درخت هم نشين شود، آنرا شکوفا ميکند.
اگر با آتش تماس بگيرد، آنرا خاموش مي کند.
اگر با ناپاکي ها برخورد کند، آنرا تميز مي کند.
اگر با خورشيد متفق شود، رنگين کمان ايجاد مي شود.
ولي اگر تنها بماند، رفته رفته گنداب مي گردد!
دل ما نيز بسان آب است، وقتي با ديگران است زنده و تاثير پذير است، و در تنهايي مرده و گرفته است.
باهم بودن هايمان را قدر بدانيم
ارتباطات شخصي
براي هدايت ارتباطات شخصي ، سه معبر عريض وجود دارد :
اول اين که خودت را در نظر بگيري و ديگران را رها کني ،
دوم اين که ديگران را بر خود مقدم بداري ،
سومين يا مقصود طلايي اين است که اول خود را مقدم و ديگران را هم به حساب بياوري .
ژوزف وولپ
قوانين انسان بودن
قانون شماره 1
شما يك جسم دريافت كرده ايد : ممكن است در تمامي طول زندگي ، اين جسم را دوست بداريد يا از آن متنفر باشيد ، ولي اين بدن براي همه عمر متعلق به شمااست .
قانون شماره 2
درس هايي را خواهيد آموخت : شما در يك دوره تمام وقت غير رسمي به نام زندگي ثبت نام كرده ايد . دراين مدرسه ، هرروز فرصت داريد درس هايي را بياموزيد . ممكن است اين درس ها را دوست داشته باشيد يا تصوركنيد كه بي ربط و احمقانه است .
قانون شماره 3
شكست وجودندارد، هرچه هست درس گرفتن و تجربه اندوختن است .
قانون شماره 4
رشد روندي است پس از آزمايش و خطا و به عبارت ديگر پر از تجربه اندوختن .
قانون شماره 5
تجارب حاصل از شكست ، بخش مهم اين روند هستند و نهايتاً همان ها هم « به كار» مي آيند .
قانون شماره 6
يك درس آنقدر تكرار مي شود تا زماني كه آن را ياد بگيريد : يك درس به شكل هاي مختلف به شما عرضه مي شود تا وقتي كه آن را ياد بگيريد و وقتي ياد گرفتيد به سراغ درس بعدي برويد .
قانون شماره 7
يادگيري هرگز پاياني ندارد : در زندگي بخشي نيست كه دروس خودش را نداشته باشد . اگر زنده هستيد بايد بدانيد دروسي هست كه بايد يادبگيريد .
قانون شماره 8
« آنجا» ابداً بهتر از « اينجا» نيست : وقتي كه « آنجا» برايتان « اينجا» مي شود، يعني كه بار ديگر « آنجايي» به دست آورده ايد كه باز هم بهتر از « اينجا» به نظر مي رسد .
قانون شماره 9
ديگران فقط آئينه خود شما هستند : شما نمي توانيد خصلتي را در ديگري دوست داشته باشيد ، از آن متنفر باشيد مگر آن كه آن خصلت ، شما را به ياد خصلتي در خودتان بيندازد كه آن را دوست داريد يا ازآن متنفر هستيد .
قانون شماره 10
زندگي تان همان چيزي است كه شما از زندگي ساخته ايد : همه ابزار و منابع لازم دراختيار شماست ، اين كه شما با آنها چه مي كنيد، دقيقاً به خودتان بستگي دارد . انتخاب با شماست.
قانون شماره 11
پاسخ شما در درون خود شما نهفته است : پاسخ هايي كه به سؤالات زندگي تان مي دهيد در درون شما نهفته است . تنها چيزي كه به آن نياز داريد آن است كه ببينيد ، گوش بدهيد و اعتماد كنيد .
شما همه اينها را فراموش خواهيدكرد!
هدف اصلي آموزش و پرورش
هدف اصلي آموزش و پرورش اين است که ما رشد کنيم و بهترين انساني شويم که توان آن را داريم و به ديگران نيز کمک کنيم که اين چنين شوند.
دانش آموزان ما چقدر با مهارت هاي بقا، حس ارزش و شان انساني، شايستگي، قدرداني از زندگي، توانايي بخشيدن و دريافت عشق و دانش، چگونه استفاده کردن از زندگي عاقلانه از عمر محدود خود آشنايي دارند؟
چقدر به دانش آموزان خود ياد مي دهيم تا مصمم شوند تا هنگام ترک دنيا آن را جاي بهتري از آنچه بود، بسازند و آن را تحويل نسل آينده بدهند؟
در مورد ايمان و آرامش درون چه ياد مي دهيم؟
در مورد خوشبختي و لذت بردن از زندگي چه ياد مي دهيم؟
در باره شجاعت و غلبه بر ترس چه ياد مي دهيم؟
در مورد آرامش ذهني چه ياد مي دهيم؟
در باره اميد به آينده چه ياد مي دهيم؟
در مورد رضايت در سال هاي آينده چه ياد مي دهيم ؟
درباره این سایت